ATLANTA — Dr. Brittany Stallworth ilk cezasını aldığında beşinci sınıftaydı. O ve dört kız arkadaşı, en sevdiği renk yeşil olan kızlardan birinin doğum günü kutlaması için okula kireç yeşili gömlekler giymişlerdi.
Stallworth geçenlerde “Çete faaliyetini teşvik etmekle suçladık” diye kullanıyordu. Detroit çevresindeki özel okullarında okuyan bir avuç Siyah çocuklar arasındaydı. O gün daha sonra ev evi onu uyardı: “İnsanların olayları nasıl yorumlayacağını, senin nasıl algılanacağını anlamalısın.”
Yirmi yıl sonra, Dr. Stallworth, Morehouse Tıp Okulu’nda psikiyatri bölümü ikamet ediyor ve burada düşük gelirli çocuklar ve gençlerin amaçlarına odaklanan Dr. Sarah Vinson liderliğindeki bir ruh sağlığı uzmanları ekibinin parçası. renk, devam eden ergen ruh sağlığı krizinde genellikle kaçan grupları gözden geçirir.
Ekip, her salı Atlanta şehir merkezindeki zarif bir gökdelenin 15. katında bir klinik işletiyor. Orada genç hastalarla tele-sağlık ziyaretleri yapıyorlar ve ardından kendi aralarındaki görüşmeler, teşhisleri ve varsa reçetelerini tartışıyorlar.
Yıllar boyunca tutuklu görülen hastalarla bu tür adanmış deva, en kutlu olanlar dışında herkes için göçmen bir görevli. 2017’de JAMA Psychiatry’de yayınlanan bir sonucu göre, Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en yüksek yüzde 25’lik gelir dilimindeki toplulukların dörtte birinde çalışan bir ruh sağlığı uzmanı var. Buna karşılık, en sınırlı çeyrekte, en düşük gelirli grupların yalnızca sekiz yüzdesi böyle bir uygulamaya sahiptir. Ülke genişliği, yük genellikle okul danışmanları ve zaman akışını çeken birinci basamak doktorları tarafından omuzlanıyor.
Eylül ayında Amerikan Önleyici Tıp Dergisi’nde yayınlanan bir sonucu göre, çocuk ve ergen psikiyatrlarının eksikliği en çok düşük gelirli beyaz olmayan gruplarda yer alıyor ve “acil olarak hedeflediği eyleme ihtiyaç duyduğu” geçen varıldı. Amerika Birleşik resim’ndeki 183.500 lise öğrencisinden alınan 2021 tarihli bir makaleye göre, Siyah ergenler arasında kendi bedenini terk eden bedenler 1991’den 2019’a yüzde 80 arttı ve bu, diğer ırkın hükümdeki ilerlemeleri çok geride bıraktı.
Dr. Vinson, müşteri inceleme oturumu sırasında Dr. Brittany Stallworth ile ayrıldı. Vinson, “Brittany, Siyah bir doktor olmadan önce Siyah bir kız ve Siyah bir kadındı,” dedi.
Uzman yapılandırılmış ve uzun vadeli deva eksikliği, zayıf beyaz olmayan gençlerin yetersiz teşhis veya yanlış teşhis konmasına katkıda bulunmuştur. Families and Society dergisinde 2019’da yayınlanan bir analize göre, siyah çocuklar ve ergenlere, hanelere benzer olsa bile, beyaz muadillerine göre düşmanlık veya saldırganlık içeren bir arıza tespiti konma olasılığı daha yüksektir. Ve depresyon ve anksiyete gibi “içselleştirme” tortu birikimi konma olasılığı daha düşüktür.
Amerikan Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Akademisi başkanı ve Columbia Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden bir psikiyatrist olan Dr. Warren Ng, “Gördüğünüz şey, yıkıcı görünen görünen travma sonrası stres veya depresyon olasılığıdir” dedi. Bu yanlış algılama, önyargının bir sonucu olabileceği gibi, beyaz olmayan gençlerin doğru akıl sağlığı uzmanı tarafından görülmek için ortalama olarak daha az zaman harcadıkları gerçeğinin de sonucu olabilir. Dr. Ng, teşhislerin “farklı eğitim seviyelerine ve ayrıca farklı kültürel eğitim seviyelerine sahip kişiler” tarafından konulduğunu söyledi.
Ergenler için böyle bir yanlış teşhis, yanlış devaya, uygunsuz ilaçlara, yerleşik gözaltı veya ergenleri yönlendirmeye yönelik tehdit edici olarak düşman olarak görme olan bir adalet sistemi tarafından yanlış algılamaya yol açan bir yol ayrımı olabilir.
Morehouse Tıp Fakültesi’nde geçici psikiyatri başkanı olan Dr. Vinson, 2019’da Salı kliniğinin rehberliğini üstlendi; çalışma eşitsizliği ele alıyor. Şu anda ekipteki tüm doktorlar Siyah, ancak bir psikiyatrın beyaz olmayan ergenleri etkili bir şekilde iyileştirmek için beyaz olmayan biri olması gerekmediğini vurguladı. Yine de, “yaşanmış deneyim” yardımcı olur dedi. Vinson, Dr. Stallworth için “Brittany, Siyahi bir doktor olmadan önce Siyahi bir kız ve Siyahi bir kadındı” dedi. “Bu deneyimi doktor rolüne getirdi.”
Dr. Vinson, önemli ya da daha fazla, uygulama ve tartışma yoluyla harcanan süreler, tahribat ırkçılık ve önyargılar da dahil olmak üzere, Avrupalıların ve ergenlerin duygu ve denediklerini şekillendiren toplumsal güçler açısından katmayı öğrendiğini ekliyor.
Dr. Vinson, “Bütün bunlara baktığınızda, bunun gibi çocukta yanlış bir şey yok ancak açıklanabilir, anlaşılabilir bir tepki verebileceğini görebilirsiniz” dedi. “Bunu yapmak için zaman ayırmazsanız veya öğrenmezseniz, sonunda bir davranış etiketler atarsınız.”
neredeyse yanacak olan uzunluklar
Geçenlerde bir Salı sabahı Dr. Vinson, diğer doktorların vakalarını anlatırken onları anlatıyor. Stallworth söze başladı: Yaklaşık dört yıldır klinik hastası olan bir ortaokul uzunlukları ile bir görüntü seansını yeni bitirmişti. Birkaç yıl önce annesi, içinde kendisinin de bulunduğu aile evini ateşe verdi.
Dr. Vinson, o sırada farklı bir kuruluştaki bir klinisyenin uzunluklarına, ardından 9’a, kronik düşmanlık ve işbirliği eksiklikleri ile bir durum olan karşıt meydanda okuma kaçağı inceledinu söyledi. Çocuğunun ailesi daha sonra onunla görüştü ve şüpheliydi. Birkaç muayenede asabiyetin eşiğinde gözlemlemişti: Uzunlar kötü uyuyordu ve gün içinde bazen bir duvara çarpıyordu.
Dr. Vinson, baskı muayene sırasında diğer klinisyene sert tepki gösterdiği için uzunlukların ODD muayenesinde konduğundan şüpheleniyordu. Ayrıca klinisyenin kendisine yanlış bir şekilde bir anti-psikotik ilaç ve bir ruh hali dengeleyici – “gerçekten önemli yan etkileri olan ve kesinlikle gerekli olduğunda kullanılan ilaçlar” sonucundan endişe duyduğudu.
Sonunda Morehouse ekibi çocuk teşhisini anksiyete ve travma sonrası stres bozukluğu olarak gören ve ona anti-anksiyete özellikleri olan bir antidepresan olan Zoloft ve bir uyku ilacı olan Clonidine reçeteleri verdi. 2019’dan beri iki haftada bir konuşma terapisi görüyor, Morehouse ekibinin tavsiye verdiği danışmanlarıyla Covid nedeniyle kısa bir süre kesintiye uğradı.
Salı sınavında, oyun büyükannesi Dr. Stallworth’a öğretmeninin sınıfında rol aldığını, patlamalar yaşadığını ve öğretmenle sert anlatımını geçen anlattını bildirdi. Stallworth uzunluklarla uzun uzadıya konuştu ve büyükanne ona oyun oynarken “ruh halinin iyi” olduğunu söyledi. Büyükanne, uzunlukların bazen rüyalarında çarptığını, ancak bunun kendine zarar vermekten çok istem dışı olduğunu ve onu uyandırmadığını kaydetti.
Stallworth, bakıcının iyimser değerlendirmesine sahip bulunarak grup, “Bence büyükannenin çıtası gerçekten düşük,” dedi.
“Evet,” dedi Dr. Vinson.
Stallworth, Zoloft enjeksiyonunda hafif bir dizi önerdi ve Dr. “Çok hızlı olması,” dedi. “Bu kadar iyi bir çocukken tutuklanmaya kadar gidebilir.”
Darron Lewis, “O kötü bir çocuktan değil” dedi.
“Onun tepkisi başka birinin tepkisinden biraz daha büyük olabilir” dedi. “Bazıları bu tepkiyi tehlikeli görebilir ve polisi arayabilir. O bir yöneten değil, öyle bir şey değil.”
‘Daha sert bir teşhis’
On yıl öncesine giden varlıklar, Siyah beyaz hastaların içerdiği teşhislerde bir dengesizliğin gökyüzünü çizdi. Aileler ve Toplum’da ODD ve DEHB teşhislerinin Siyah ve beyaz ergenler arasında eşit olmayan bir şekilde dağıldığını tespit eden 2019 analizi şu testi yapmıştır: “İnsanların Siyah çocukları görme yoluna, onların daha sert teşhis konmasına neden olan önyargılar vardır.”
Sonuç olarak, önceki muayenelere göre. 2007’de yapılan bir araştırma, yüzde 74’ü dolgu sınırlarının altında yaşayan 1.189 çocuk ve ergenin burunlarını inceledi ve “Siyah ve Yerli Hawaii’li gençlere, yıkıcı yayılma yaygın olarak konma geçişinden beyaz gençlere göre daha yüksek olduğunu” buldu.
2006’da yayınlanan başka bir araştırma, Indiana ve New Jersey olmak üzere iki eyaletteki Siyahi çocuklara ve ergenlere beyaz çocuklara göre daha sık yıkıcı bir muayene konulduğunda ve anksiyete ve idame gibi içselleştirilmiş bir daha az içerik teşhisinde bulundu.
Bu çalışma, anlaşmazlıkların birkaç olası yönünü ele aldı: Siyah çocuklar ve saldırgan davranışlara yol açan daha fazla travma ile karşı karşıya kaldılar; Siyah yuvalar veya topluluklar, sunucular veya klinisyenlerin tehdit edici durumlarını bazı durumlarda kabul edilebilir buluyordu; genç bir Siyah insan, üzüntüyü ifade edecek kültüre sahip olmayabilir, bu nedenle, “gürültülü olduklarında ve eyleme geçtiklerinde” tanınmayan bir yerleşim gölgesinde kalır; klinisyenler önyargılıydı.
Elbette teşhisler uygun olabilir. Wayne Eyalet Üniversitesi’nden araştırmacı ve 2019 analizinin yazarı Kess Ballentine, yanlış duyarlılıkta sonuçlarda kalıcı olabileceğini söyledi. “kötü doğmak” – ve onlara danışmanlık yerine adalet sistemine yönlendirin. Ballentine, bu teşhislerin “okuldan hapishaneye giden boru hattının bir kolu” olduğunu söyledi. “Bu konuda bir şeyler yapmalıyız.”
Ayrıca, teşhisleri eyleme geçen çocuklar ve öğrenciler için yardım almayı amaçlayan birçok iyi niyetli ancak zamanı kısıtlı danışman için bu tür sonuçların kaybolabileceğini söyledi.
Dr. Ng, “Zavallı çocuklar ve beyaz olmayan kişilerin sahip olduğu zaman geçirme lüksleri yok” dedi.
Tıp fakülteleri giderek daha fazla yetenek varıyor. Vinson, “İnsanlar devalarında daha adil olmak istiyorlar diyorlar,” dedi. “Fakat genellikle uzmanlığa sahip bir fakülteye sahip olup olmadığını bilmiyorlar.”
Vinson, Harvard Medical School’daki ihtisasını sağlama, Emory School of Medicine’de çocuk ve ergen psikiyatrisi ve adli tıp alanında burs kazandıktan ve Florida A&M’de bir lisans derecesi elde ettikten sonra 2015 yılında Morehouse Medical School’daki Fakültesiye katıldı.
İçinden büyüdüğü Morehouse Koleji gibi, Morehouse Tıp Okulu da “Siyah gençliğe hizmet etmeye kendini adamış”, tarihsel olarak Siyahi bir kurum olarak kuruldu. Bu, Morehouse doktorlarının yerel bir evlat edinen hükümranlığında, birincil bir deva kliniğinde ve diğer ortamların düzenli çalışmasını dahil olmak üzere yıllarda içinde çeşitli biçimler aldı.
2019’da, Fulton County ile işbirliği yoluyla işini genişletme fırsatı doğdu. Vinson, Salı psikiyatri kliniğinin sahipliğini devraldı ve bursiyerleri ve asistanlarını dile getirdi. Büyük ölçüde Medicaid ve ilçe tarafından yaygın klinik, yılda yaklaşık 400 değerlendirme ve takip gerçekleştiriyor; üçüncü ikisi tekrar ziyaretlerdir. Hastalar okullar, çocuk doktorları veya ebeveynleri tarafından sevk edilir.
Dr. Vinson başarıyı, hastaları artan işlevi olarak adlandırdığı şeyle ölçer – “Okulda daha mı iyiler? dedi.
Bu yerle ilgili daha geniş öngörü, 2014 yılında tıp eğitiminin sadece “kültürel yeterliliği” değil, aynı zamanda “yapısal yeterliliği” de öğretimi savunan etkili bir makale tarafından bilgilendirildi.
Bu, tıp uzmanlarına, bir yıllık deneyimlerini şekillendiren ekonomik ve politik güçler, bir tanıma güvenme isteği ve bir deva planını takip etmek için finansal yetenek hakkında düşünmeyi öğretmeyi gerektiriyordu.
Yazarlar, “Düşük gelirli Afrikalı Amerikalıların, doktorların ilaç uygulamalarını birlikte alma talimatlarına uyamadıklarını,” diye yazdılar, “tıbbi kurumlara karşı kültürel bir yaşadıklarılık besledikleri için değil, yiyecek atıklarında yaşadıkları için. Bakıcıların kültürel mirasları kadar sosyoekonomiye de duyarlı olmaları gerekir.
2021’de Dr. Vinson ve Davis, California Üniversitesi’nde psikiyatrist olan Dr. Ruth Shim, Dr. Sistemik ırkçılık ve önyargının yargı sistemi üzerindeki rolüyle ilgilenen avukatlar ve yargıçlar ve tıp hizmetleriyle düzenli olarak konferanslarda konuşuyor. Morehouse’daki Görevine ve özel bir muayenehaneye ek olarak, ülke çapındaki gençlere verilen cezalar ve diğer ayrımcılığı içeren meşru davalara danışmanlık yapan Lorio Psych Group tarafından aranan bir adli akıl sağlığı şirketi yönetiyor.
Dr. Ng, “O, ilham verici bir lider ve sağlık tüketimi savunucusu” dedi.
UCLA’da bir çocuk ve ergen psikiyatristi olan Dr. Eraka Bath, Morehouse ekibinin çalışmasını “irkçılık karşıtı klinik deva” olarak nitelendirdi. Dr. Bath, diğer sunucular adına kötü niyetini düşündüğünü, yalnızca eylemini kullandığının bilincinde katılaşabileceğini savunmada gecikmedi.
“En iyi korsanımıza rağmen, ırkçılığı destekleyebiliriz” dedi.
Dr. Ng kabul etti. “Terapötik bir fark yaratmak için aynı kimliğe sahip olmaya gerek yok” dedi. Ancak kültürel meselelere gelince: “Sadece bunun farkında olmalısın.”
‘Siyah adamdan Siyah adama’
Geçen Salı günü öğlen yaklaşırken, Dr. Stallworth ekibe DEHB’si olan Siyahi bir ortaokul öğrencisiyle yaptığı sınavdan bahsetti. İlkbaharda yerleşik çeteler tarafından zorbalığa uğramıştı. Bu sonbaharda okul çocukları ve Dr. Stallworth, şimdi mutlu olduğunu, futbol oynadığını, arkadaşlarının edindiğini ve annesine göre eve geldiklerini söyledi.
Stallworth, “Gülümsediğini ilk kez gördüm,” dedi. “Bugün orada hoş bir küçük çocuk vardı. Gördüm. Bu çok havalıydı.”
Lewis konuştu. “Pek çok zor vakanız olduğunu bildiğini Dr. Stallworth” dedi. “Bunu saklamanı istiyorum.”
Klinik ekibindeki tüm doktorlarla ırkçılıkla karşı karşıya kaldı. Lewis, Parkland, Fla.’da üst orta sınıf bir ailede, birkaç Siyah akran arasında, ona “Oreo” diyen beyaz çocuğuyla büyüyor: “Dıştan siyah, iç beyaz, pek değil. Siyah.” Lise kurumları, alt sınıf öğrencisinin mezun olduğu her oğlu sınıf öğrencisine bir hediye vermesi bir gelenekti. Lewis’e bir karpuz verildi, çünkü “Siyahlar karpuz veriyor” diye düşüyor.
Vinson, Atlanta’daki büyük bir hastanede ilk işinde, daha yaşlı, beyaz bir sosyal hizmet görevlisinin bir toplantısında kendisine “kendini güvende hissetmediğini” söylediğinde bir karşılaşmayı anlattı.
Vinson, “Seninle asla sesimi yükseltmeyen, asla uygunsuz bir dil kullanman, kesinlikle seni asla tehdit etmeyen, 1,70 boyunda bir kadınım” dedi. “‘Benimle güvende olmayacaksın – bu aslında bana kızgın Siyah kadınlar diyor.'”
Ekibin dördüncü üyesi Dr. Joshua Omade, Bowie, Md.’de orta sınıf bir evde büyüdü; lisede ragbi ve futbol oynanan ve yillara göre iriydi. Evvel, alışveriş merkezi “Neden buradasın?” götürün. Annesinin alışverişini bitirmesini bekliyordu.
Ancak doktorlar, düşük gelirli beyaz olmayan hastaların ek zorluklarla uğraştığını keşfediyor. Dr. Omade, “İlaçların ne kadara mal olduğunu ve yönetici ne kadar sıkıntı çektiğini yaşadığını” söyledi. Önceki teşhisleri kullandıkları gibi alma konusunda temkinli davrandığını da ekliyor: “Bir ifadeyle açıklama şansı vermelisin.”
Salı seansından sonra geçen Dr. Omade, kavga ettiği için okuldan atılan 17 yaşındaki bir çocukta ilk teşhis muayenesini yaptı ve ardından farklı bir klinikte muayene bir sağlık uzmanı tarafından aralıklı patlama öfke bozukluğu kontrolü kondu. Aile, gencin daha iyi anlamak ve bunun için uzun süreli bakım sağlamak amacıyla Salı kliniğine geldi.
Omade, muayeneyi Dr. Vinson ve Dr. Lewis’e anlattı. Hasta arkadaşları barındırıyordu, aile mücadele ediyordu, DEHB için Adderall kullanıyordu, anneannesi ve annesiyle dönüşümlü yaşıyordu, okul basketbol takımında oynayandu ve bir süpermarkette çalışıyordu. Dr. Omade, kavgayı dinlediğinde, uzunlukların kendisinden “gerçekten ne kadar zayıf veya sert olduğunu görmeye çalışan insanlara karşı” savunduğunu söyledi.
Diğer ayrıntıları anlattı: Dr. Omade, birkaç yıl önce “arkadaşlarıyla takılırken” bir polis memurunun ona silahla doğrultmasıyla yaşanan bir karşılaşmayı anlatan uzunlukların polisten hoşlanmadığını ifade ettiğini söyledi. Babası birçok kez tutuklanmış ve oğluna gözaltındayken hırpalandığını anlatmıştı. Instagram’da polis müdahalesini gördü. Dr. Omade, “Her yerde görüldüğünü” söyleyerek uzunluklarını bildirdi.
Dr. Omade, “DEHB ölçüm kriterlerini karşılıyor” dedi. Ancak, aralıklı patlama öfke bozukluğu bulgusunu çalmayı bulduğunu da sözlerine ekledi: Uzunluklar, kışkırtılmadan veya kurumla değil, meydan okunduğunda kavga ediyor gibi gösteriyor. Omade, “Bence o, sürekli olarak faaliyet veya eylem arayan bir saldırgan değil, hayatta kalmak için savaşma çizgisinde.
Sorun patolojik değil, dedi, “aile geçmişi, jeopolitik iklim ve televizyonda izleme performansını ona artan bir gergin olma hissini verdi.”
“Bu grupları aşırı kullanır,” dedi.
Dr. Vinson başını onaylayarak selamladı. Ekip, gencin ilaç reçetelerini düzeltti ve daha sonra, güncellenmiş teşhisler konusunda yürütülmesina danıştı.
Vinson ile o gün yaptığı tartışmada Dr. hepsiyle uğraşmak zorundadır.”
