Safkan yarışlarla tanışan yeni bir hayran için keyif almak çok şey var. Hayvanların güzelliği, hareket etmelerini izlemenin heyecanını ve diğer oyuncularını zekice alt edip bahşiş bozdurmanın keyif var.
Ancak spor hakkında hayranlar için kabul edilmesi zor – ve eleştirmenler için imkansız – soğuk bir gerçek var: Bazen bir at yaralanır ve bazen ötenazi yapılır, genellikle tam pistte.
Bu ayın başlarında, Kentucky Derbisi öncesinde Churchill Downs’ta yedi öldü, dördü yarış veya antrenman sırasında bozuldu. Ve Preakness’ta Bob Baffert tarafından defterien National Treasure’ın zaferi, günün erken saatlerinde Pimlico Yarış Pisti’nde başka bir Baffert yarış atının çökmesi ve ötanazisiyle gölgelendi.
Prensip olarak yarışa karşı çıkan kişiler, savunmalarını yaparken genellikle bu tür olayları işaretlerler. Yarış tutkunları için bile, arızaların rahatsız edici gerçeği şu sonuca varabilirsiniz: Kırık bir gövdeye kadar basit görünen bir şey, bir yere ölmesine neden olmak zorunda kalacaklardır? Veterinerler, yanıtın genellikle evet olduğunu söylüyor.
Atlar birçok hayvandan, hatta diğer atlardan bile ayrılıyor. New York Eyalet Oyun Komisyonu’nun atlarla ilgili arıtma direktörü Dr. Scott E. Palmer, “Gerçekten hızlı koşabilirler” dedi. “Ve yaklaşık 1.100 libre uzunluklarından, ellerine etki eden kuvvetler gerçekten çok büyük.”
Palmer devam etti: “Bütün kasları yukarıda.
Sonuç olarak, atların bacaklarını kırmaya karşı varsayımlarıdır; yarış pistinde koşarken, otlakta koşarken veya durak kapısını tekmelerken olur. Sorun şu ki, at üzerinde kırık bir bacağı vardır çok zor.
Atlardaki kırılmalar, ağırlıkları ve kayıpların kırılganlığı nedeniyle bir insandan veya diğer memelilerden çok daha yaygın olabilir. Palmer, “Yüksek enerji etkisi nedeniyle, at bu basit kemiği bir çatlaktan daha fazla parçalayabilir, bu da sonucu çok daha az olası hale getirir” dedi.
Herhangi bir hayvanda kırık bir kemik sarmak için, kırık hareketsiz hale getirilmelidir. Ancak bir atı hareketsiz hale getirmek birçok zorluğu da beraberinde getirir. Atlar huzursuz ve ürkektir. Safkan İngilizler koşmak için yetiştirilir. alaşımları uzun süre bir yerde tutmak zordur.
Atlar ayrıca uyurken bile neredeyse tüm zamanlarını dört ayak üzerinde geçirirler. Böylece dört bacağı da ağırlıklarını taşıyor. Birdenbire üç gövdeli bu ağırlığa sahip olması gereken kuşlar, yaralanmamış kısımlarda hızla sorunlar gelişebilir.
En yaygın ve tehlikeli olan, atlar, toynak ve kemik arasındaki dokuda ötesinde ağrılı bir durum olan laminite yakalanabilir. Palmer, “Toynak, kemiğe bir Velcro sistemi gibi organik tutturucularla tutturmuştur” dedi. “O küçük kancalar şişerse, kancadan çıkarırlar. Deva almak imkansız.
Tüm tedavi deneyimi, acı verici bir tedavi gören bir insanın neler yolunda bittiğini anlaşılır şekilde anlamakyan bir at için yoğun ağrıya neden olabilir.
At için acı, “Hayır. 1, No. 2 ve No. 3,” dedi Palmer.
Laminit “inanılmaz acı” üretiyor dedi. “Bu ayak üzerinde duramazlar. Şimdi bir ayağı kırık ve bir saniye üzerinde duramayan bir atınız var.”
Atlar, parçalara ağırlık vermekten kullanımlar için uzun süre yatamazlar. Birkaç kez yatmak kas hasarına, kan fazla kısıtlamalarının kısıtlanmasına ve taramalarda kan oynamaya neden olur.
Bir şekilde kırılmış bir kurum kurmaya kötü amaçlı çalışmak için yapılan herhangi bir ayrıntılı veya olağan dışı işlem binlerce kazanç mal olabilir. Çok az sahibi, bu kadar parayı işe yaramayabilecek ve muhtemelen atı yarış pistine geri döndürmeyecek acı verici bir servise götürmeye harcamaya isteklidir. Ötenazi çoğu zaman kazanmak bir seçimdir.
2006 Kentucky Derby galibi Barbaro, iki hafta sonra Preakness’ta bacağını kırdığında, sahipleri Roy ve Gretchen Jackson’ı kurtarmaya karar verdi.
Yarası ciddiydi: Bacak kemiği 20 parçaya kırılmıştı. 27 pim ve paslanmaz çelik bir plaka görevi için beş kullanımda bir operasyon gerçekleştirdi.
Palmer, yaralanmanın olduğu gün olay yerindeydi. Dedim ki: ‘Kırık korkunç ama yaraların hiçbirinden deriden gelmedi. Bu nedenle ameliyatın mümkün olabileceğine inanıyoruz.’ Dürüst olmak gerekirse, hayatta kalmak için sahip olduğu en iyi şansın bu olduğunu düşündüm.
Ameliyatından iki ay sonra Barbaro, bir oyuncağın büyük çoğunluğunun çıkarılmasını gerektiren laminit geliştirdi. Daha sonra birkaç iyi ay kurtuldu. Ancak toynak Düzgün bir şekilde büyümedi ve bu da başka bir işleme yol açtı. Ayağında bir çürük vardı ve bunu daha fazla ameliyat izledi. Komplikasyonlar iki uzunda daha laminite yol açtı ve Barbaro’nun çekirdeği önemli ölçüde arttı.
Roy Jackson, “Acı çekmeden devam sürümünün onun için zor geleceği bir yere ulaştık” dedi. Sonunda, muazzam çabalar ömrünün yalnızca sekiz ay geçmesini sağlar.
Cerrah Dr. Dean W. Richardson o sırada “Tamamen cerrahi bir bakış açısından, son derece tatmin edici değildi çünkü başaramadı” dedi. “Profesyonel olarak, sahip olduğun en iyi varlıkları sağladığımızı düşünüyorum.”
1975’te göz kamaştırıcı kısrak Ruffian, kötü bir aradan sonra 12 saat ameliyat oldu. Uyanır fırlamaz, bölmede çırpınmaya başladı, başka bir kırılmaya neden oldu ve ötenaziye yol açtı.
Ötenazi tek seçenekse, sakinleştirilir, ardından seyircilerin izlemesini engellemek için genellikle bir perdenin arkasında bir barbitürat egemenliği uygulanır.
Son yıllardaki tedavilerde, daha iyi antibiyotiklerin ve alüminyum atelin yapılarının ve laminitisin sonraki gelişmelerini dahil olmak üzere ilerlemeler inşa etmektedir.
Atın ek anatomisi göz önünde, ilerleme kaydetmenin en umut verici yolunu bulmayı önleme konusunda da gelişmeler oldu.
2011 ve 2012’de Aqueduct’ta bir dizi at öldükten sonra Palmer ve diğerleri, yarış yüzeyinin boyutları, talep ve çanta örtüsünün değiştirilmesi ve görüntü düzenlemesinin çerçevesi dahil olmak üzere tavsiyelerde bulundu. Bunlar, yarış ölümlerinin düşmesine ve düşük yayılmasına yardımcı oldu.
Palmer, Fitbit tipi cihazlar için umut besliyor – yaralanmalara yol açabilecek yürüyüşleri olan atları bu yaralanmalar olmadan önce tespit edebilen biyometrik sensörler. Geçen yıl Saratoga Yarış Pistinde yapılan bir denemenin umut verici olduğunu söyledi.
Ancak atlara bakmanın zorluğu muhtemelen her zaman devam edecektir. Palmer ameliyatın zorluklarını şöyle anlattı: “Kırık bir bacağı tekrar vida ve plaklarla birleştirmeliyiz ve ameliyattan hemen sonra ayağa kalkabilmeleri gerekiyor. Bu çok büyük bir zorluk.”
